Mensen en organisaties zijn er op gericht om stagnaties te voorkomen. Stagnatie wordt in de meeste situaties vertaald naar mislukking. De uitspraak “ik weet het niet meer” van een projectleider of manager is niet populair en wordt weinig gehoord. Moderne mensen zijn antwoordapparaten die op alle vragen een antwoord moeten weten omdat ze anders het gevoel hebben dat ze falen. Toch is NIET weten een belangrijk en functioneel aspect van leiderschap en vernieuwing.
NIET weten is functioneel
De projectleider die het even niet meer ziet zitten om het gestelde doel te realiseren is een echte held als hij dat ook meteen hardop uitspreekt. Belangrijk is om niet te wachten of weg te lopen voor het NIET weten. Vanuit het NIET weten en het daarmee gepaard gaande ongemak wordt creativiteit en vernieuwing geboren. De constatering dat het project niet gehaald gaat worden zet bovendien aan tot exact vaststellen waar het breekpunt zit en wat de essentie van het project is. Op deze manier wordt de energie van het projectteam gebundeld, en richt zich precies op de punten waar dat nodig is.
Vaak zijn het relatief kleine issues die zijn onderschat of over het hoofd gezien die de stagnatie veroorzaken. In veel situaties kan de essentie van het project toch gerealiseerd worden, mogelijk in een uitgeklede vorm. De detaillering op het laagste niveau kan dan later plaatsvinden.
Stagnatie? Het hoort er gewoon bij!
De stagnatie bevat belangrijke informatie en verdient dat we er bewust en precies naar kijken. Niet om de schuldige te vinden maar om de informatie te vinden die nodig is om het project te realiseren. Mijn ervaring is dat echt succesvolle projecten die een belangrijke vernieuwing tot stand hebben gebracht ergens halverwege het project een flinke tegenslag of stagnatie hebben doorgemaakt.
Loop er dus niet voor weg als er een stagnatie is in uw project of plan. De stagnatie hoort er bij en is een teken dat u met relevante vernieuwing bezig bent!
0 reacties